Maja
"Uśmiechnij się, ponieważ to dezorientuje ludzi. Ponieważ to jest prostsze, niż wytłumaczenie im, co zabija cię od środka" - Joker „Uśmiech to najpiękniejsza maska, jaką człowiek może założyć.”
O mnie
Najbardziej boli to, co miało dawać bezpieczeństwo. Miłość rodziców… to powinna być tarcza przed całym światem. A okazała się nożem, który wbijał się coraz głębiej z każdym dniem. Ich słowa raniły bardziej niż cokolwiek, co usłyszałam od obcych. Ich obojętność parzyła jak ogień, a każde “dla twojego dobra” brzmiało jak wyrok. Nie rozumieli mnie. Nigdy nie próbowali. Kochali mnie tylko wtedy, kiedy byłam taka, jaką chcieli mnie widzieć. A ja… ja nie umiem już oddychać w tej masce. Nie umiem udawać. Mam dosyć krzyków, ciszy, rozczarowań w ich oczach. Nie wiem już, kim jestem. Wiem tylko, że boli. I że to ich miłość — ta toksyczna, warunkowa, raniąca — zabiła mnie od środka. A teraz myślę tylko o jednym. O ciszy, która w końcu nie będzie przerywana krzykiem. O spokoju, którego nigdy nie znalazłam w domu. Chcę zniknąć. Bo jeśli nawet rodzice nie potrafili mnie pokochać taką, jaka jestem… to może nie zasługuję, by w ogóle istnieć.