🏆 Dante

O mnie

Prawdopodobnie w tej chwili siedzę na parapecie okna, trzymając papierosa w ustach.

Ziemia.
Stabilna, lecz potrafi zadrżeć, gdy runie grunt pod sercem.
Powietrze.
Potrzebne, by żyć, choć czasem brakuje go właśnie przez życie.
Woda.
Wciąż spływa z oczu, nawet gdy nie ma burzy.
Ogień.
Był w tobie, był we mnie — teraz dogasa w popiele wspomnień.

Ale jest jeszcze coś.
Coś, czego nie opisze żaden podręcznik,
czego nie udźwignie żaden atlas.

Miłość.

Żywioł, który nie ma formy.
Który się nie zaczyna i nie kończy.
Który nie płynie, nie płonie, nie unosi się i nie kruszy —
ale robi to wszystko naraz.

To ona kładzie na kolana najtwardszych,
łamie kark twardogłowym i każe płakać tym, którzy nigdy nie płakali.
Ona burzy miasta i leczy wsie.
W niej giną bohaterowie,
w niej rodzą się nowi.

To miłość.
Piąty żywioł.
Najcichszy,
najgroźniejszy,
najprawdziwszy.