.
Nauczony wstydzić się: - Entuzjazmu - Spontaniczności - Smutku i żalu w obliczu doznanej krzywdy, straty lub zmiany - Nieskrępowanego okazywania czułości - Wyrażania prawdziwych uczuć i myśli - Wyrażania złości, czując się znieważony lub skrzywdzony
O mnie
Jeśli byłeś wychowywany przez niedojrzałego emocjonalnie rodzica, spędziłeś wczesne lata życia chodząc na paluszkach i starając się nie podsycać lęków żywionych przez taką obawiająca się emocji osobę. Naznaczone uwikłaniem rodziny, tworzone przez takich rodziców, stanowią w zamierzeniu twierdzę mającą chronić ich przed tlącym się w nich lękiem przed indywidualnością. Wykształcająca się indywidualność dziecka jest postrzegana przez niepewnych siebie i niedojrzałych emocjonalnie rodziców jako zagrożenie, ponieważ wzmaga w nich obawy przed potencjalnym odrzuceniem lub porzuceniem. Ktoś potrafiący samodzielnie myśleć może zacząć ich krytykować lub postanowi odejść. Takie osoby czują się o wiele bezpieczniej, gdy mogą traktować członków rodziny raczej jak przewidywalne postacie rodem ze świata fantazji niż jako realne jednostki. Dla rodziców obawiających się zarówno prawdziwych emocji, jak i porzucenia, obserwowane u potomstwa przejawy autentyczności stanowią przerażający dowód na rozwijającą się indywidualność dziecka. Tacy rodzice czują się zagrożeni, gdy ich dzieci wyrażają prawdziwe emocje, gdyż interakcje z nimi stają się wówczas nieprzewidywalne i jest to w ich mniemaniu niebezpieczne dla łączących ich więzi rodzinnych. W rezultacie wychowywane w takich domach dzieci próbują unikać sytuacji wzbudzających u ich rodziców lęk, często wypierają więc wszelkie autentyczne myśli, uczucia i pragnienia, które mogłyby naruszyć poczucie bezpieczeństwa rodzica Z książki: "Dorosłe dzieci niedojrzałych emocjonalnie rodziców" Lindsay C. Gibson